کاسبی با مهریه دختران

گروه قضائی خبرگزاری فارس: «چندماهی از ازدواجمان نگذشته بود که پدرزنم به خانه ما آمد؛ عصبانی و ناراحت بود. مشاجره‌ای بین ما پیش آمد و او به من 6 ماه مهلت داد تا خانه‌ای بخرم، وگرنه طلاق دخترش را از من خواهد گرفت. بعد از رفتنش، همسرم خیلی بهم ریخت و چند دقیقه بعد حالش بد شد و شروع به استفراغ کرد.

تماس گرفتم با آمبولانس و بعد از رسیدن آن‌ها مشخص شد که همسرم قرص برنج خورده است. هنوز پدرزنم به خانه‌اش نرسیده بود که همسرم فوت کرد. بعدازاین روز تلخ، به اتهام قتل عمد از من شکایت کرد. تنها شانسی که داشتم این بود که مامور اورژانس پیش از فوت همسرم از او پرسیده بود که چرا قرص را خورده و آیا من به او قرص داده‌ام یا نه. پس از این ماجرا، پدر همسرم دوباره شکایت کرد و طلب مهریه همسرم را از من خواست.

اکنون که ازدواج کرده‌ام و دو فرزند دارم، هنوز دارم مهریه همسر اولم را به پدرش پرداخت می‌کنم. اکنون به‌صورت اقساطی شده و هر سال یک سکه می‌دهم. کسی که زندگی من را برهم زد و باعث خودکشی همسرم شد، حالا باید به او مهریه همسرم را بدهم و این داستان تا 100 سال دیگر هم ادامه خواهد داشت و تمام نخواهد شد.» این گفته‌ها یکی از صدها داستان بدهکاران مهریه به خبرنگار فارس است.

حمیدرضا محمدی، وکیل پایه یک دادگستری، در گفتگو با خبرنگار فارس می‌گوید که بیشتر مراجعاتی که مردم به وکلا دارند، مربوط به پرونده‌های خانوادگی، از جمله موضوع وصول مهریه است.

او می‌افزاید که بسیاری از افراد غافل از این هستند که مهریه نه‌تنها اهرم فشار به مردان نیست، بلکه تضمینی برای آینده و خوشبختی زنان هم نمی‌باشد. برخی تصور می‌کنند مهریه ابزاری برای کنترل مرد است، درحالی‌که در واقع این موضوع به عاملی برای ازهم‌پاشیدن خانواده‌ها تبدیل شده است.

به گفته این وکیل پایه یک دادگستری، قتل، سرقت، اعتیاد و... از خروجی و پیامدهای مهریه‌های چند صد سکه‌ای است که مرد در روزهای ابتدایی زندگی به‌عنوان نشانه علاقه یا میزان اعتماد خود به زن، به دخترخانم متعهد می‌شود پرداخت کند، غافل از اینکه این تعهد ممکن است تمام آینده‌اش را تحت‌تأثیر قرار دهد.

در حال حاضر بیش از 2 هزار مرد بدهکار مهریه در زندان به سر می‌برند و مردان زیادی نیز خارج از زندان در بند مهریه هستند و ماهانه اقساط آن را پرداخت می‌کنند. رئیس هیئت‌امنای ستاد دیه کشور، سید اسدالله جولایی، رئیس هیات امناء ستاد مردمی دیه کشور در این ‌رابطه می‌گوید: «یکی از اصول و مبانی عقد نکاح تعیین مهریه است، اما متأسفانه اکنون مهریه با اعداد و ارقام تخیلی و نجومی، همراه با تصورات نادرستی که حتی وجاهت شرعی ندارد، در آستانه تشکیل خانواده و امر خیر تنها برای چشم‌هم‌چشمی خانواده‌ها یا خودنمایی اعلام می‌شود.»

آنچه از دل این روایت تلخ و ده‌ها پرونده مشابه برمی‌آید، لزوم بازنگری جدی و کارشناسانه در قوانین مرتبط با مهریه است؛ قوانینی که به‌جای تضمین حقوق زن و مرد، گاهی زمینه‌ساز فروپاشی خانواده‌ها، نابودی آینده فرزندان و حتی مرگ‌های دردناک می‌شود. مهریه باید پشتوانه‌ای برای زندگی مشترک باشد، نه ابزاری برای فشار، انتقام یا رقابت‌های خانوادگی. اصلاح قانون، نه‌تنها ضرورت دارد، بلکه گامی حیاتی در مسیر حفظ کرامت انسانی، آرامش خانوادگی و عدالت اجتماعی است.

از همین رو با فلج شدن بسیاری از زندگی‌ها، طرح اصلاح موادی از قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی و برخی از احکام راجع به مهریه، این هفته در دستور کار صحن علنی قرار گرفته است.