تراشکاری که بخشی از درآمد خود را وقف آزادی زندانیان می‌کند

تراشکاری که بخشی از درآمد خود را وقف آزادی زندانیان می‌کند
در روزگاری که بسیاری در اندیشه افزودن بر دارایی خویش‌اند، جوانی از گوگان راهی دیگر برگزیده است؛ او چهار سال است بی‌هیاهو بخشی از دسترنج خود را صرف آزادی زندانیان غیرعمد می‌کند تا نشان دهد هنوز هم می‌توان با دستان خسته، اما دلی روشن، چراغ امید را در خانه‌های خاموش برافروخت.

به گزارش روابط عمومی ستاد مردمی دیه کشور در شهر گوگان، جوانی ۳۹ ساله با دستان پینه‌بسته‌ی کار و دلی آکنده از ایمان، چهار سال است بی‌هیاهو و در سکوت، کلید آزادی زندانیان غیرعمد را می‌چرخاند تا غبار غم از چهره‌ی خانواده‌هایی بردارد که چشم‌به‌راه بازگشت عزیزانشان‌اند.

بخشش؛ راز برکت زندگی یک جوان گوگانی

این نیکوکار گمنام که از سال ۱۳۹۴ کارگاه تراشکاری خود را راه‌اندازی کرده، از سال ۱۴۰۰ تصمیم گرفت بخشی از درآمد خود را وقف آزادی زندانیان جرائم غیرعمد کند؛ تصمیمی که به گفته‌ی خودش، مسیر زندگی‌اش را سرشار از برکت و آرامش ساخت.وی در نخستین اقدام نیک خود در سال ۱۴۰۰ مبلغ ۱۵۰ میلیون ریال، در سال ۱۴۰۲ ۱۶۰ میلیون ریال، در سال ۱۴۰۳ ۳۰۰ میلیون ریال و در سال جاری ۴۰۰ میلیون ریال را به ستاد مردمی دیه برای آزادی زندانیان غیرعمد اختصاص داده است.

این جوان خیر در گفت‌وگو با خبرنگار فارس می‌گوید: سال ۱۴۰۰ برای اولین‌بار تصمیم گرفتم بخشی از درآمدم را صرف کار خیر کنم. در ابتدا تردید داشتم، اما پس از همان کمک نخست، با چشمان خود دیدم که چگونه خداوند روزی‌ام را چند برابر کرد. همان‌جا بود که با خود عهد بستم این راه را ادامه دهم و هر سال سهمی از درآمدم را برای آزادی زندانیان در نظر بگیرم.

وی با احساسی سرشار از ایمان می‌افزاید: هیچ احساسی بالاتر از شاد کردن خانواده‌ای در آستانه رهایی عزیزشان نیست. وقتی مبلغی را برای آزادی زندانیان پرداخت می‌کنم، یقین دارم خداوند چندین برابر آن را در زندگی‌ام بازمی‌گرداند. برکت واقعی در بخشش است.

قدردانی از ستاد دیه و ادامه‌ مسیر خیرخواهی

این نیکوکار گوگانی در پایان ضمن قدردانی از تلاش‌های ستاد مردمی دیه آذربایجان‌شرقی گفت: من شکرگزار خدا هستم که با مجموعه‌ای آشنا شدم که در مسیر آزادی انسان‌ها گام برمی‌دارد. هر بار که می‌شنوم به‌واسطه‌ کمک من، فردی آزاد شده و خانواده‌ای دوباره کنار هم جمع شده‌اند، حس می‌کنم دنیا را به من بخشیده‌اند.

در سکوت و بی‌نامی، مردی از گوگان با ایمان و انسانیت، هر سال قفلی از درِ زندان می‌گشاید تا یادآور شود هنوز هم برکت حقیقی در بخشش و مهربانی نهفته است.

 

۱۵ مهر ۱۴۰۴
تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید