نذر آزادی؛ روضه‌ای از جنس رهایی به نیابت از سیدالشهداء

خبرگزاری فارس - محرم، فقط ماه سوگواری نیست؛ ماه برخاستن است، ماه بیدار شدن دل‌هایی‌ست که هنوز به انسانیت ایمان دارند … ماه نجوای شبانه مادران در تاریکی، ماه آه بی‌صدای پدران پشت میله‌ها، ماه اشک‌هایی‌ست که بی‌صدا می‌چکند، بی‌آنکه دیده شوند. در میان نوای زنجیر و سینه‌زدن، صدای بغضی خاموش گم شده است. صدای پدری که پشت میله‌ها به عکس کودک خود خیره مانده.صدای مادری که برای دیدن لبخند پسرش، ثانیه‌ها را روزه گرفته و صدای کودکی که شب‌ها پدرش را در خواب می‌بیند و با گریه بیدار می‌شود.اینجا، محرم است؛ ماه مردی که شمشیر را کنار گذاشت تا انسان را به آزادگی بخواند؛ماهی که حتی دشمنانش را با عطش لب، شرمنده کرد.او جان داد تا انسان در زنجیر نماند و امروز، ما وارثان راه اوییم؛ آیا وقت آن نرسیده به نام حسین، نذر آزادی کنیم؟

بیایید دست شویم و قفل‌ها را بگشاییم … بیایید به جای آنکه فقط برای حسین گریه کنیم، به نیت او، دلِ دردمندی را شاد کنیم، خانه‌ای را چراغانی کنیم، مادری را به آغوش فرزند برگردانیم.ستاد مردمی دیه، صدای آن‌هایی‌ست که صدایشان به جایی نمی‌رسد. واسطه‌ای‌ست میان دل‌های مهربان شما و امیدهایی که پشت دیوارهای بلند، نفس‌شان به شماره افتاده. محرم، ماه نذر است، چه نذری زیباتر از آزادی یک انسان؟ چه اشکی ناب‌تر از اشک شوق پدری که دوباره به خانه برمی‌گردد؟ چه روضه‌ای زنده‌تر از آشتی دل‌ها با لبخند زندگی؟ حسین علیه‌السلام آزادگی را دوست داشت … ما چطور؟