به گزارش خبرنگار
تابناک، «موسی – الف» مددجوی
ساکن در یکی از روستاهای شهرستان چرام (از توابع استان کهگیلویه وبویراحمد) میباشد
که در پی یک بازی دوستانه محکوم به پرداخت دیهای میشود که نه با سوء نیت خاصی بلکه
تنها برای نباختن تیم فوتبالشان روی پای یکی از دوستانش که در تیم مقابل آنها پا
به توپ شده بود تکل میزند و همین اقدام مشکلاتی برای او میسازد که کمترین آن دور
ماندن او از تحصیل به دلیل حبس میباشد.
موسی ماجرا را این
طور تعریف میکند: در بکی از روزهای تابستان 92 با دوستانش د رزمین خاکی روستا
به دوگروه تقسیم و مسابقه فوتبالی را برگزار میکنند و از آن جا که تیم بازنده طبق قراری قبل بازی وظیفه پیدا میکند تمامی بازیکنان
تیم مقابل را به صرف ساندویچ بندری مهمان کند از همین رو جنس و رنگ آن بازی کذایی شبیه دیگر مسابقههای
معمول ما نشد.
او میگوید: در اوج بازی دوستانه وقتی در گوشه زمین توپ
زیر پای دوست خوبم محسن قرار گرفت که با دربازهبان تیم ما به جز یک مدافع فاصلهای نداشت با
تمام قوا خودم را به او رساندم و با قدرت برای گرفتن توپ ازحریف روی پای او تکل زدم
که همین اقدام کودکانه و البته وحشیانهالم باعث مصدومیت او شد.
این مددجو اضافه
کرد: شدت تکل به اندازهای بود که پای محسن شکست و چون محیط روستای ما یک جو عشیرهای
بود حتی فکرش را هم نمیکردم که محسن علیرغم درد شدیدی که داشت مدتی بعد به همراه
پدرش پیگیر قضائی این موضوع شوند اما خب شدند. البته حق هم داشتند. هرچند در تحقیقات
اولیه و طی تکمیل پرونده در دادسرای شهرستان خود آنها نیز خوب میدانستند وضعیت
خانوادگی و معیشتی ما چقدر خوب است و چقدر خوب نیست.
موسی به روزهایی
اشاره کرد که از درس و دانشگاه افتاده بود و به همراه پدرش که کارگری سادهای بیش نیست از این
اتاق به آن اتاق پیگیر کارهای اداری ماجرا بودند، پیگیری نافرجامی که نتوانست نظر پزشکی
قانونی و قاضی را مبنی بر تعیین دیه 210 میلیون ریالی ناشی از ایراد صدمه بدنی تغییر
دهد.
به گفته این جوان 24 ساله تلاش
شورای حل اختلاف ستاددیه شعبه استان کهگیلویه و بویر احمد و همچنین ریش سفیدان روستا
برای اخذ رضایت هم فایدهای نداشت و به دنبال این عدم توانایی در پرداخت دیه از
14 مرداد ماه راهی ندامتگاه مرکزی یاسوج شدم و تا به امروز هم در این زندان حضور دارم.
انتهای پیام /