محکوم به دیه 3 میلیارد و 500 میلیون ریالی آزاد شد

به گزارش روابط عمومی ستاددیه کشور، طبق اظهارات این مددجو بدلیل عدم آشنایی با  قوانن کار، مقررات بیمه‌ای وی قراردادی را با کارگر جوانی جهت انجام آجرچینی ساختمان نیمه کاره‌ای امضا کرده و در ادامه همین مدرک باعث محکومیت او شده و مدت کوتاهی پس از وقوع حادثه او را روانه زندان می‌کند.

محکوم به دیه ناشی از حوادث کارگاهی در این خصوص می‌گوید: چند روز بعد از واقعه، کارشناس اداره کل کار و امور اجتماعی استان البرز مرا خواست و سوالاتی در خصوص سقوط دیواری که سبب مصدومیت این کارگر شده بود را از من پرسید.پاسخ دادم و بلافاصله مرخص شدم.

وی ادامه داد: یک هفته بعد، دوباره متوجه شدم که دادگاه مرا احضار کرده است، به خیال اینکه باز هم یک پرسش و پاسخ ساده خواهد بود، بی خبر از همه جا به دادگاه رفتم که رفتن من به آنجا همانا و حضور در دادگاه و در ادامه دستبندهای آهنی همانا. پس از تفهیم اتهام، ناباورانه و متحیرانه، مطلع شدم روانه بازداشگاه هستم.

این مددجوی آزاد شده در خصوص کارگری که برای این کار به استخدام گرفته بود اظهار کرد: وی که مدت چند ماه بی‌کار بود و به گفته همسرش به تازگی اعتیادش را هم ترک کرده بود از من خواهش کرد تا برای امرار معاش زندگی، دست و بال او را در جایی از ساختمان در حال ساختی که کارش را چند ماهی می‌شد که شروع کرده بودم، بند کنم.

نامبرده افزود: علی‌رغم اینکه آن کارگر از نظر جثه و استقامت جسمی توان انجام چنین شغل طاقت فرسایی را نداشت و حتی چند مورد بی‌انضباطی در کار از او سراغ داشتم، با این حال با اصرار همرش او و برای رضای خدا موافقت کردم تا سرکار بیاید که در کمتر از یک هفته، آن حادثه کذایی رخ داد. حادثه‌ای که بر اثر حماقت خودم و اشتباه این کارگر آماتور رخ داده و دیواری 3 متری که بدون قاعده و بدون رعایت اصول از جانب او بالا رفته بود بدون نظارت بنده در کمتر ازط چند دقیقه بر سر او فرود آمد و مصدومیت و جراحت شدیدش باعث معلولیت خودش و بدبختی چند خانواده شد.

« م- ط» در زمانی که در ندامتگاه کرج تحمل کیفر می‌کرد، صاحبخانه‌اش با اینکه چندماه تا پایان قرارداد فرصت مانده بود، از همسر این مددجو که نوزادی شیرخوار داشت، می‌خواهد تا خانه استیجاری را تخلیه کنند که همسر جوان مددجو به ناچار به خانه پدر شوهرش نقل مکان کرده و در ادامه جهت استخلاص سرپرست خانواده‌ همه سرمایه زندگی‌شان را برای تامین بخشی از این دیه هم که شده به فروش می‌رساند.

شخص مددجو در این خصوص می‌گوید: امیدی به آزادی نداشتم. فکر اینکه چگونه باید با وجود قرض و فروش بسیاری از وسایل اساسی خانه‌ مبلغ دیه را جور کنیم، داشت دیوانه‌ام می کرد. با تمام تلاش‌هایمان، همسرم تنها 30 میلیون تومان موفق شده بود که تهیه کند و تا مبلغ نهایی این دیه که نزدیک به 400 میلیون تومان می‌شد او را بیش از من دچار مشکلات روحی و روانی شده بود.

شخص مذکور تصریح کرد: وقتی شنیدم ستاد دیه شعبه استان البرز توانسته تا مبلغ یک میلیارد ریال از شاکی پرونده، رضایت بگیرد، باز هم باورم نمی شد که مابقی مبلغ که رقمی معادل 2 میلیارد و 700 میلیون ریال باشد را قادر باشیم که پرداخت کنیم. در بیان هم چندان ساده و آسان نبود، اما این واقعیت داشت که مجوز آزادی من در گرو همین مبلغی بود که حتی تصاحب بخشی از آن برای من همواره آرزویی دست نیافتنی بود.

او می‌گوید: گاه در زندان با خودم حساب و کتاب داشتم که واقعا این مبلغ چند تا صفر می‌تواند داشته باشد! خوب می‌دانستم خیرین و نیکوکاران هم اگر بخواهند مساعدتی کنند چقدرها که با مبالغی بسیار پایین‌تر از همین میزان دیه محکومی بنده در زندان به سر داشتند و چه شرایط بغرنجی که همانند خود من نداشتند.

با این مبلغ شاید ده‌ها نفر از مددجویان جرایم غیر عمد می‌توانستند آزاد شوند و مساعدت ستاددیه به محکومی چون من هرگز با وجود نیازمندی مبرم خانواده ما هرگز در تصور بنده هم نمی‌گنجید. اما تقدیر خداوند و عنایت مسئولین دلسوز ستاد دیه که بدون شک تنها پشتوانه زندانیان گرفتاری چون من بوده و هستند، مبلغ با ارائه تسهیلات بانکی ممکن و محقق شد، موضوعی که هنوز هم باورش برایم سخت است.

به گفته مدیرعامل ستاددیه شعبه استان البرز، این مددجو که در لحظه تولد اولین فرزندش در ندامتگاه کرج به سر می‌برد، در نهایت با مشارکت مردم نوع دوست و خیرین خداجو از بند حبس رهایی یافت.

محمدباقر مقدسی، پیش از انعقاد قرداد بررسی وضعیت بیمه نیروها را از جمله اصول هر اقدام ساختمانی از سوی کارفرمایان دانست و افزود: همه پیمانکاران ضمن رعایت نکات ایمنی، موظفند کارگران خود را تحت پوشش بیمه ای قرار داده و از این مهم سرباز نزنند که تجربه نشان داده خساست بی‌مورد در این زمینه چه بسا وضعیت جبران ناپذیری را برای این افراد و خانواده‌های آنها بدنبال دارد.

وی اظهار کرد: برای جذب نیرو و کارگر، دقت بیشتری باید به خرج داد و توانایی انجام امور محوله، آموزش لازم، تجربه، مسئولیت شناسی، الزام اکید به رعایت نکات ایمنی از جمه اموری هستند که همواره باید در الویت کاری هر پیمانکار و کارفرمایی باشد، که واقعیتی عمومی است که اتفاق یک‌بار می‌افتد و همان یک بار ممکن است مسیر زندگی برخی افراد را دچار انحرافی نماید که بازگشتن آنها را به مسیر اصلی در اغلب موارد غیرممکن و محال نموده است.