ستاد دیه استان تهران : مأموران آتش‌نشانی و نیروهای اورژانس در تکاپو برای نجات آدمهایی بودند
که از میان دود و آتش وحشت زده کمک میخواستند. نردبانی از حیاط خلوت تنها راه فرارشان
به بیرون بود. اول زن‌ها و بچه‌ها و بعد مردها. صاحبخانه
همراه همسرش به نیروهای آتش‌نشانی کمک می‌کردند و آن سوی دیوار امدادگران اورژانس در
تلاش برای بازگرداندن زندگی به افراد مصدوم بودند.
در انتهای این فاجعه غم‌بار در مجتمع مسکونی، شش جسد سوخته یا خفه شده بر
اثر دود به پزشکی قانونی منتقل شدند. یکی از کشته شده‌ها، زن جوانی بود که ماه های
پایانی بارداریش را می گذراند و در حقیقت با این جنین که به دنیا نیامده، فوت کرد،
هفت نفر کشته شده در پرونده بازپرسی ثبت گردید.
اسمش جعفر است. مردی پا به سن گذاشته که موهای سرش سفید است و در 73 سالگی
دوران حبسش را می گذراند.
چند وقت است که زندانی شده‌ای ؟
حدود یک سال
چرا ؟
من به خاطر این که اولین ساکن یک مجتمع مسکونی 27 واحدی در شهرری و از نظر
سنی، بزرگتر از همه بودم همسایه‌ها به عنوان مدیر که البته نمی‌شود گفت، چیزی مکتوب
نکرده بودیم، فقط شارژ ساختمان یا قبض‌ها را جمع می‌کردم. کاش این کار را نمی‌کردم،
الان به خاطر آتش‌سوزی که در مجتمع اتفاق افتاد و 7 نفر کشته شدند، به عنوان مدیر محاکمه
و زندانی هستم.
لطفاً بیشتر توضیح دهید! چه اتفاقی افتاد ؟
جعفر نفس عمیقی می‌کشد و به کابوس آن شب برمی‌گردد. ساعت حدود یک و نیم
ظهر بود و با همسرم و دخترم سر سفره ناهار نشسته بودیم. یک باره صدای داد و فریاد شنیدم
و همزمان بوی دود احساس کردم.
با عجله به راه پله رفتم و دیدم آتش‌سوزی شده، بوی بنزین هم می‌آمد. شرکتی
که مجتمع را ساخته بود، علیرغم پیگیری‌های من و همسایه‌ها، به خاطر یک سری مسائل مالی،
پارکینگ را تحویل نداده و کلاً راه ورودش از حیاط مسدود بود. حتی کارگران همین شرکت،
در راه پله وسایل اضافی و یک بشکه خالی هم گذاشته بودند که وقتی اعتراض کردم، می خواستند
مرا کتک بزنند.
وقتی آتش‌سوزی اتفاق افتاد، راهی برای فرار ساکنین که از طبقات بالا به
پایین می‌آمدند، نبود. آتش در راه پله مانع خروج‌شان از ساختمان می‌شد. شاید اگر به
طبقات بالا می‌رفتند.
ادامه جمله‌اش را نمی‌گوید. چون مطمئن نیست اگر در آن راه پله باریک و بعضی
جاها پر وسیله به سمت پشت بام فرار می‌کردند، نجات می‌یافتند.
همه این افراد در همان قسمت خروج از ساختمان دچار خفگی یا سوختگی شدید شدند؟
بله، ولی من و همسرم حدود 50 نفر را از طریق حیاط خلوت و نردبانی که بود،
به بیرون انتقال دادیم. آتش نشانی هم کمک کرد. یعنی اگر کمک آتش‌نشانی و حیاط خلوت
ما نبود، خیلی‌های دیگر می‌سوختند و از دست می‌رفتند.
علت حادثه چه بود؟
بعدها کارشناسان گفتند علت حادثه عمدی است و به فردی که در طبقه آخر مستأجر
و تنها زندگی می‌کرد و اعتیاد هم داشت، مشکوک شدند ولی او خودکشی کرد و عملاً مشخص
نشد چه کسی بنزین در راه پله ریخته بود. هیچ دوربین یا شاهدی و مدرکی نبود.
چرا شما محکوم شدی؟
گفتند 6 سال مدیر این ساختمان بودی و به خاطر مسدود بودن مسیر راه پله و
پارکینگ بخشی از دیه‌ها را هم من باید بپردازم. تا آخر سال 98 این مبلغ 210 میلیون
تومان بود، الان نمی‌دانم این مبلغ چه قدر شده؟ همه اولیاءدم غیر از یک نفر خانم باردار
برای من رضایت داده‌اند، فقط الان برای دو نفر مصدوم که پدر و دختر هستند و اولیاءدم
خانم همسایه که ماه‌های آخر بارداری بود، باید رضایت بگیرم تا آزاد شوم. مصدومیت آن
پدر و دختر شدید بود پاها، صورت، چشم و کاهش بینایی ... دختر بچه دو ساله در آغوش پدرش
بود که در حین فرار دچار سوختگی شده‌اند.
چند فرزند داری ؟
دو پسر و یک دختر دارم که همگی ازدواج کرده‌اند.
وضع مالیت خوب نیست ؟
نه، من بازنشسته هستم و با حقوق یک میلیون و 690 تومانی زندگی می‌کنم وقتی
این اتفاق افتاد، حقوقم 600 هزار تومان بود. تازه زیاد شده و به این رقم رسیده، بعد
از این ماجرا هم مشکلات مالی زیادی برایم ایجاد شد، مشکلات جلب رضایت شکات و هزینه‌های جراحی پلاستیک مصدومان
و بیمارستان‌ها و اولیاءدم مجبور شدم آن واحد را در شهرری بفروشم و با همسرم مثل مهمان
در خانه دخترم که مارلیک است، زندگی می‌کردیم که من راهی زندان شدم. حالا دامادم و
پسرهایم برای خرج زندگی کمکمان می‌کنند.
خود شما یا خانواده ات آسیب ندیدند ؟
نه، فقط دخترم تا چند وقت از ترس زبانش بند آمده بود که خدا را شکر خوب
شد.
بقیه محکومان در این پرونده، سهم دیه‌ها را پرداخت کردند ؟
بله، همان شرکت که پیمانکار بود و بخشی هم شرکت‌های برق و گاز که در دادگاه
کارت کشیدند و رفتند و من فقط من ماندم .
جعفر چند روز پیش با سند خانه یکی از بستگان خود به مرخصی آمده، ولی اگر
نتواند 210 میلیون تومان را فراهم کند، چاره ندارد جز آن که به زندان برگردد، آن هم
درست در روزهایی که بزرگ یک خانواده است و نوه تازه به دنیا آمده‌اش در آن خانه باید
بعدها بشنود زمان تولدش پدربزرگش زندانی بوده و در روزهایی که باید کنار همسر بیمارش
روزهای استراحت بعد از یک عمر کار را تجربه نماید، به خاطر جرم غیرعمد زندانی باشد.
عزیزان نیکوکار که قصد آزادی زندانیان نیازمند جرایم غیرعمد را دارند، می
توانند با شماره 88861870 نمایندگی ستاد دیه استان تهران تماس بگیرند.
انتهای پیام /