به گزارش روابط عمومی ستاددیه کشور،علی‌اکبر یساقی رئیس
شعبه ۲۴ دیوانعالی کشور در سیزدهمین گردهمایی مدیران نمایندگی ستادهای دیه سراسر کشور اظهار کرد: در شرایطی که بنابر آمار مسئولین اجرایی نزدیک به 90 درصد درآمدهای ما صرف هزینه‌های جاری می‌شود و سهم عمران و آبادانی در کشور تنها 10 درصد تعیین می‌شود. در وضعیتی که با استناد به آمار مجلس شورای اسلامی این سهم اقدامات زیربنایی از این درصد اعلام شده هم تلخ‌تر است، در یک چنین وضعیتی وظیفه ما چیست؟ سکوت؟ قیاس؟ یا نه همان صبر ناصوابی که گاندی از آن به مرگ ملتی یاد می‌کند که گدایی را قناعت، بی عرضگی را اسباب تحقق صبر و با تبسمی بر لب این درجه از حماقت را حکمت الهی می‌پندارد.
وی ادامه داد: بنده به دنبال ارایه پاسخ نیستم اما می‌خواهم
مطلبی را نقل کنم که شاید بی ارتباط به این مشکله‌ها نباشد. چیزی که بر حسب تکلیف لازم
می‌دانم که آن را بیان کنم این فرمایش نبوی است که در این غوغا هرکه هستیم و در هر
مقام خدمتی که قرار داریم بیاییم «کغثاء السیل» نباشیم. بیاییم آب روی کف نباشیم که
سیل مشکلات ما را از این طرف به آن طرف و هر طرفی که خودش خواست ببرد.
نایب رییس هیات مدیره این نهاد حمایتی تصریح کرد: روزی که
توفیق خدمت در سازمان زندان‌ها را داشتم هزینه‌های این مجموعه در دهه هشتاد و آن
سال‌هایی که من توفیق حضور در آن را داشتم 200 میلیارد تومان بود، حال اینکه این
رقم امروز به 2000 میلیارد تومان رسیده است. اگر بخواهم بی‌پرده سخن بگویم باید
عرض کنم تقریبا به این وضعیت دچار شده‌ایم که هر چقدر پول در می‌آوریم باید خرج
خودمان و مصارف ناتمام خودمان کنیم. پس
کجا را می‌خواهیم آباد کنیم؟ باور بفرمایید برای خیلی از ما هنوز معلوم نیست و
برای آن دسته هم که مکشوف است چندان مهم نیست.
یساقی یادآور شد: در زمان تصدی ریاست سازمان زندان‌ها در
بدو ورود به آن مجموعه، سازمان زندان‌ها500 کارمند داشت که 75 درصد آن‌ها نیز زیر
دیپلم بودند. امروز توفیقات زیادی این سازمان داشته و دارد. با هیچ نهاد داخلی
مقایسه نمی‌کنم اما این تعداد را در آن سال‌ها در نظر بگیرید و با موسسات بزرگ بین‌المللی
یا خارجی مقایسه‌ای داشته باشد. جالب است بدانید در ستاد زندان‌های کشور چین که
رییس آن همین اواخر به کشورمان سفر داشت و بنده با ایشان ملاقاتی هم داشتم، ایشان
بیان می‌کرد که جمع اعضای آن‌ها در ستاد 42 نفر است. فقط 42 نفر در برابر جمعیت یک میلیارد و سیصد
میلیون نفری جمهوری خلق چین.
رییس سابق سازمان زندان‌ها افزود: تولید ثروت نسبت به آمار
جهانی در ایران 25 صدم درصد هست، یعنی یک چهارم یک درصد. در حالی که با یک چنین
آمار دهشتناکی 15 میلیون پرونده در دستگاه قضایی داریم که عمده آن‌ها هم جنبه مالی
دارند. از چین سخن گفتیم، قابل تامل است پر جمعیت‌ترین کشور جهان تنها 7.5 میلیون
پرونده مفتوح دارد.
یساقی با اشاره به عواقب تلخ فردی و خانوادگی پرونده‌های
قضایی منتهی به حبس گفت: سالانه 600 هزار ایرانی وارد زندان‌های کشور می‌شود که
اگر این افراد را با خانواده‌هایی نه چندان شلوغ‌شان در یک حساب سرانگشتی احصاء
کنیم، متوجه خواهیم شد وقت‌های گرانسنگ و تلاش‌های طولانی مدت در جهت تولید ثروت ملی
در کجا هزینه می‌شوند.
وی خطاب به مدیران نمایندگی‌های ستاددیه در کشور اظهار کرد:
فراموش نکنید خودرایی آفت موفقیت است. ممکن است استانی در راستای پیشگیری از ورود
ناخواسته افراد به زندان‌ها عدد ورودی‌ها را در موضوع زندانیان جرایم غیرعمد به
حداقل رسانده باشد. ممکن است یک نمایندگی آمار آزادی‌ها را با درصد قابل اعتنایی
از اخذ گذشت محقق کرده باشد، با وجود این توفیقات شک نکنید اگر بانی این کارها در
روند خدمت از مشورت و معاضدت دیگران بهره‌مند نشود، این آمارها و همین عددها آفت
جان و کار او می‌شوند. ابن‌سینا تعبیر زیبایی دارد، این فیلسوف ایرانی می‌گوید «هرچیزی
که شنیدی، رد نکن و آن را در جایگاه امکان بگذار». حرف‌ها را باید شنید ولو اینکه
خالی از لطف باشند. این راز هر موفقیتی است. همان راز پنهانی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه
از آن این گونه یاد می‌کنند که «اضربوا بعض الرأی ببعض یتولد منه الصواب» یعنی رایزنی
کنید تا اندیشه درست متولّد شود.
نایب رییس هیات مدیره ستاددیه کشور با بیان حساسیت موسسان
ستاد دیه در حمایت از زندانیان واجد شرایط
گفت: برادر جان هر ریال پولی که دست من و شماست حساب و کتاب دارد. هر مبلغی که یک نیکوکار
با هزاران امید در راستای آزادی زندانی غیرعمد به حساب ستادهای دیه واریز می‌کند، هم
در این دنیا و هم آخرت سوال و مواخذه دارد. توجه کنید متعاقبا این سوالات پاسخ هم
باید داشته باشد. ممکن است روی یک پرونده بسیاری از مسئولان استانی، در هر رده
اجرایی که هستند فشار آوردند که این فرد باید کمک شود. اینجاست که عیار تقوا و
درصد خلوص افراد مشخص می‌شود. فلان ارگان چند سال پیش جهت برپایی جشن گلریزان سالن
اجلاس خود را به رایگان در اختیار ستاد دیه قرار داده، آن دستگاه دولتی دو سال
پیاپی کمک میلیونی به این نهاد مردمی داشته و دارد. کم بوده اما بوده در برابر این‌ها انتظارات
هم ظهور کرده، اینجاست که اگر فردی واجد شرایط نبود، آن مددجو اگر نیازمند نبود،
اگر آبرومند نبود، اگر بر حسب جرمی عمد روانه حبس شده بود قاطعانه بگوییم هیچ حمایت
ریالی از جانب ما مقدور نیست.. «اعدلوا هو اقرب للتقوى» نه فقط فعل بلکه میل به
کجی را هم از خودمان دور کنیم که خداوند بلافاصله بعد از این توصیه قرآنی می‌آورد «و خداوند از آنچه می‌کنید باخبر است».
وی با تاکید بر شناسایی دقیق متقاضیان کمک اظهار کرد: در
قانون مجازات اسلامی اهمال، بی‌مبالاتی، مسامحه و عدم رعایت نظامات دولتی از
مصادیق «تقصیر» معرفی شده است. برای نمونه در پرونده‌های دیه ناشی از تصادفات
رانندگی این گونه نیست که کسی در غفلت مطلق مرتکب یک سانحه دلخراش رانندگی شده و مقصر
نیست. هر چند موضوع پرونده غیرعمد است اما یک راننده ممکن است بی‌احتیاطی کرده و
در وقت خودش خواب کافی نداشته، تساهل داشته و مشکلات فنی خودروی شخصی را مرتفع
نکرده یا در رفع هر نقیصه‌ای که در امر تصادف دخیل است کوتاهی داشته است. لذا این
فرد به درصد تقصیر معینی از نگاه قانون مقصر است که بر اساس آن طبق حکم قاضی مستحق
پرداخت دیه و به تبع آن در صورت امتناع یا ناتوانی از پرداخت روانه زندان شده است.
یساقی ادامه داد: در رسیدگی به پرونده‌ها ما باید سهم این
مبالاتی را هم در نظر داشته باشیم. یعنی طوری عمل کنیم که منجر به تجری افراد نشود.
برخی این تصور اشتباه را دارند که بالاخره نهادی مثل ستاد دیه وجود دارد که به
دادشان برسد. حال اینکه تا به امروز این طور نبوده و نباید هم باشد. این یک فرض
ستادی و بهتر بگویم یک واجب الهی است که نباید کمک‌های ما به ناحق پرداخت شود.
کسانی که از گرفتاری در مشکل مربوط به حبس متنبه نشده و نمی‌شوند، هرگز جزو
مشمولین ما قرار ندارند. همان مولفه مهمی که ما در ستاد مرکز از آن با عنوان شرط
آبرومندی افراد یاد می‌کنیم. مجرم به عادت همیشه در موضوعات بزهکارانه که وجود
ندارد، اگر مساعدت ما محاسبه نشده باشد ممکن است حتی یک بنّای ساده در قبال حفظ
ایمنی کارگران خودش هم جرات به ادامه روند سابق مبنی بر بیمه نکردن افراد در
اختیار و سوء استفاده از روزمزدان فصلی مبادرت نماید.
نایب رییس هیات مدیره ستاددیه کشور گفت: در پایان طرح یک
پیشنهاد را لازم می‌دانم. در نظام بهره‌وری متاسفانه یک کشور در کل عالم از ما عقب‌تر
قرار دارد که آن هم بنگلادش است. آمار را از این طرف مطرح کنم به نظر بیانش راحت
باشد.امروز دیگر در کشور پر ظرفیت و پهناوری چون ایران صحبت کم کاری نیست. ضایع و
زایل کردن امکانات فعلی امری است باید محاسبه شود. تعیین آن هم نه برای سیاه‌نمایی
بلکه برای درک جایگاه خودمان که در کجا قرار داریم و در چه جایگاهی باید قرار
بگیریم. با سازمان بهره‌وری ارتباط بگیرید، از آن‌ها کمک بگیرید تا بهتر بدانید تا
این کاری که شما می‌کنید در چه بازه زمانی و با چند نفر نیرو باید انجام شود. خاتمه
صحبت‌هایم را به این بیت از شاعر پاکستانی مزین می‌کنم که «مسلم استی بی‌نیاز از غیـر
شو ، اهل عالم را سراسر خیـر شو».
انتهای پیام /