به گزارش ایسنــا، در سال 1390 حین حفر چاه، کارگر «جهان»
که در عمق 7 متری قرار داشت، به دلیل کمبود اکسیژن و وجود گازهای سمی در زمین آن منطقه
دچار خفگی شد و به سختی این شرایط خاص خود را به اطلاع آقا جهان که دارای 3 فرزند مدرسه‌ای
است، رسانده و از او برای خلاصی از وضعیت کمک می‌خواهد.
به دلیل تجهیرات
نامرغوب مقّنی کارکشته در حین ورود به چاه با ارتفاع زیادی روی کارگرش سقوط کرده و
موجب مرگ او می‌شود.
در شرح حادثه مسئولان
ستاد دیه کشور که پرونده برای رسیدگی نهایی به آنجا ارسال شده آمده است: « به دلیل اینکه چاهک سیلوی ذرت موجود در یک دامداری قدرت جذب
آب را نداشته، مالک این مجموعه طی قراری از آقاجهان می‌خواهد در مجاورت دیوار دامداری
نسبت به حفر چاهی برای این منظور اقدام کند که به دنبال این درخواست طبق یک قرارداد
شفاهی کارگر 24 ساله گرگانی که بعد از ترک تحصیل 5 سالی می‌شد که کنار دست کارفرمای
68 ساله‌اش به کار اشتغال داشته، این بار مکلف می‌شود به دلیل رطوبت خاص زمین مورد
نظر به ازای هر متر مربع در قالب کارگر کمکی مبلغی معادل 250 هزار ریال دریافت کند
که پس از عمیق شدن چاه حادثه‌ای رخ می‌دهد که کارفرما را برای همیشه داغدار همراه چند
ساله خود می‌کند».
علت اصلی مرگ هر
چند فقط سقوط کارفرما بر سر کارگرش تشخیص داده نمی‌شود اما با استناد به ماده 78 آیین
نامه و مقررات حفاظتی حفر چاه دستی که صراحت دارد « در
هر مرتبه ورود مقنی به چاه باید آزمایش های لازم از نظر وجود گازهای سمی و کمبود اکسیژن
انجام شود»، لذا فرد یاد شده به 50
درصد دیه یک انسان کامل محکوم می‌شود.
مواد 24 و 58 همین
قانون و همچنین ماده 9 آیین‌نامه ایمنی امور پیمانکاری هم که از دیگر مستندات این محکومیت
هستند تاکید دارند « چنانچه در عمق معینی از چاه احتمال
داده شود که به علت کمبود اکسیژن عوارضی برای مقتنی ایجاد خواهد شد، قبلا باید نسبت
به تهیه وسایل هوادهی به داخل چاه اقدام کند» اما متاسفانه این مددجو عائله‌مند
غافل از وسایل حفاظتی لازم از جمله کفش ایمنی، کمربند ایمنی و دستکش مناسب کار خودش
بوده که همین سهل‌انگاری‌ها نیز موجبات حبس را فراهم کرد.
طی نظر مشورتی هیات
کارشناسی در خصوص عوامل موثر در وقوع حادثه آمده است «مسبب
حادثه به عنوان پیمانکار عملیات چاه کنی و آجرچینی اطراف آن به دلیل عدم بررسی لازم
در خصوص وجود گازهای سمی و کمبود اکسیژن به میزان نصف در وقوع این اتفاق مقصر شناخته
می‌شود.»
از مجموع بدهی
95 میلیون تومانی این زندانی هر چند ستاد دیه تا مبلغ 300 میلیون ریال در قالب تسهیلات
بدون سود به وی اعطا کرده اما این محکوم بابت باقی بدهی‌اش همچنان در حبس به‌سر می‌برد.
خیرین می توانند
کمک های خود را به شماره حساب های ستاد دیه ۷۴/۷۴ بانک
ملت شعبه مستقل مرکزی، ۷۷۷۷ بانک تجارت
شعبه مرکزی، ۸۸۸۸ بانک صادرات شعبه مرکزی
و یا ۵۵۵۵۵ بانک ملی واریز کنند.
انتهای پیام /