هادی‌کسایی‌زاده
–
خبرگزاری مهـر :
هفته گذشته به منظور ارایه گزارشی بی‌واسطه
از احوال شخصی مددجویان تحت حمایت ستاددیه و تشریح وضعیت بغرنج خانواه‌های این افراد،
با همیاری جمعی از خبرنگاران به خانه‌ای در حوالی میدان خراسان رفتیم که اهالی آن خانه
سرپرست خود را به دلیل عدم توانایی در پرداخت بدهی پنج سالی بود نزد خودشان نداشتند.
چندی پیش گزارشی
با عنوان «روزگار تاجری که یک شبه نابود شد/درخواست نازنین از خیرین» در خروجی خبرگزاری
مهر پای جمعی از نیکوکاران را برای نجات یک خانواده چشم‌انتظار به ستاد دیه کشاند که
یکی از این خیرین اعضای خانواده مرحوم محمدحسین شفیعی زاده شوشتری بود که این
عزیزان به منظور انجام خیرات برای متوفی‌شان تمامی باقیمانده بدهی این زندانی آبرومند
ایلامی را تقبل و زمینه آزادی او را در کمتر از هفت روز فراهم نمودند.
دعاها
برآورده شد
تنها پس از چند روز
از انتشار این گزارش ارسلان بدون خبر زنگ خانه را به صدا در آورد اما هیچ کدام از اعضای
خانه فکر نمی‌کردند پدر پشت در باشد چون تا مرخصی بعدی زمان زیادی مانده بود. نیما
پسر بزرگتر در را باز کرد و با چهره پدر روبرو شد. بعد از آن لحظاتی پر از شادی و خوشحالی
و ذوق زدگی بود که میان اعضای خانواده دیده می شد. نازنین باور نمی کرد و در پناه پدر
نشسته بود و از کنار مادر نیم نگاهی به ما می کرد و لبخند … از نازنین
پرسیدم خیلی زود به آرزویت رسیدی و دعاهایت برآورده شد و درجواب گفت: هنوز باور نمی
کنم. هر چند دقیقه یکبار به پدر نگاه می کرد
و مادرش با نگاهی مهربان به نازنین می گفت، بابا آمده و همیشه پیش ما می ماند. نیما
سر به زیر به پدر نگاه می کرد و سینای کوچک برعکس لحظه ورود که دست به سینه نشسته بود
در آغوش پدربود و از کنارش دور نمی شد.
بهترین
روز زندگی
همسر ارسلان سر از
پا نمی شناخت و کار را تعطیل کرده بود و در کنار همسر و فرزندانش غرق در شادی بود.
او از لحظه ای گفت که ما به خانه شان رفته بودیم. همسر ارسلان گفت: از روزی که شما
به خانه ما آمدید منتظر یک خبر خوش بودم و مطمئن بودم که این بار خدا جواب دعایمان
را می دهد. او گفت دیگر ناامید شده بودیم و به خاطر اینکه عید نورزو و عید فطر مراحل آزادی همسرم درست نشده بود، به آزادیش
فکر نمی کردم. وقتی تماس گرفتید و حالمان را پرسیدید، گفتم از زندان پیگیری کنم اما
فکر نمی کردم بعد از چند روز ارسلان به خانه بازگردد. وقتی خدا بخواهد تا کاری انجام
شود، کسی نمی تواند مانع شود و خیلی زود همسرم با لطف خیرین از زندان آزاد شد.
با اولین
درآمدم زندانی آزاد می‌کنم
ارسلان در پوست خود
نمی گنجد، چندین بار خیرینی که پول آزادیش اش را پرداخت کردند و خیری که چند روز قبل
همه پولی که نیاز داشت را پرداخت کرد. امروز زمانیکه برای آزادی باید مبلغ ۲۰ میلیون تومان می‌داد تا جواز آزادی اش را بدهند و در عین ناباوری یک خانوم خیر با پرداخت
این پول خیال ارسلان را راحت می کند. به قول خودش وقتی خدا بخواهد هیچ چیز جلودار نیست.
به ارسلان می گویم قبل از این گفته بودی که وقتی آزاد شوی و وضع زندگیت تغییر کند خودت
خیر می شوی و در پاسخ می گوید بله ، زندانی آزاد می کنم. من قول دادم و اولین ۵ میلیونی
که بدست بیاورم، با هماهنگی ستاد دیه زندانی آزاد می کنم چون خودم خیلی سختی کشیدم.
اگر وضعیت کسب و کارم بهتر شود قصد دارم باعث
آزادی ۱۰زندانی شوم.
همه اعضای خانواده
خوشحال هستند و هر چند دقیقه یکبار بانی این امر خیر را دعا می کنند. ارسلان پر از
انرژی و شور است و از روزهای آینده حرف می زند. او مطمئن است که کسب و کارش بار دیگر
رونق می گیرد و چک های بی محلی که باعث این حال و روزش شده است را پیگیری خواهد کرد.
او دعا می کند همه زندانیان غیرعمد و مانند خودش آزاد شوند و به کانون گرم خانواده
شان بازگردند.
انتهای پیام /