English
به ستاد دیه خوش آمدید. / ثبت نام کنید / ورود

اخبار

جشن‌های گلریزان محل امید مددجویان غیرعمد

وقتی وارد ندامتگاه شد با خودش گفت حتما خیلی زود از زندان آزاد می‌شود و به خانواده سپرده بود به در و همسایه‌ها نگویند کجا رفته، آخر آدم با آبرویی بود و خویشاوند و همسایه‌ای نبود که او را به آبرومندی نشان ندهد.

 

 

لیلا اسماعیل‌نژاد ایرنا : حالا از بد روزگار و بخاطر بدهی گذرش به زندان افتاد و با توجه به آنچه پیش خودش تصور می کرد از خانواده اش خواست موضوع را مخفی نگه دارند تا آزاد شود. اما همه معادلاتش درست از آب در نیامد، طلبکار مصمم تر از این حرفها بود جفت پایش را در یک کفش کرده بود یا طلبم را می دهی یا در زندان می مانی و اینگونه بود که جدی جدی گرفتار شد.

دیگری با خوش بینی تمام برای همسرش ضمانت کرد. آخر مرد زندگی و تف سر بالا برایش بود. اگر پشت وامی که برای خرید وسیله نقلیه را امضا نمی کرد چگونه با خیاطی خود می توانست از پس مخارج خانواده بر بیاید.

با خود گفت وام می گیرم و برای شوهرم یک وسیله نقلیه می خرم تا با آن کار کند؛ اما وقتی دید همسرش او را با آنهمه قسط خودرو و دو فرزند تنها گذاشته، آوار سر این مادر خراب شد و تا به خودش آمد سردی دیوار زندان بود که انگشتانش را نوازش می کرد.

اینها تنها موارد جزئی از چند صد موارد زندانیان جرائم غیرعمد در مازندران است؛ زندانیان آبرو داری که دور از خانواده در زندان هستند و از دیگر سو خانواده های آنان که بخاطر نوع نگاه مردم حتی جرات رفتن را در کوچه بازار ندارند.

آبرویی که در گلریزان بازپس گرفته می شود

گلریزان باز پس گیری آبروی آبروداری است که به علت ذمه مالی، میزبانی میله های زنگ زده زندان را پذیرفته است.

شاید شما هم شنیده باشید آب از جوی رفته به جوی باز نمی گردد، اما مردمان نیک سیرتی هستند که با دستان پرمهر خود معجزه و چنان سخاوتمندانه مهربانی را تقسیم می کنند که نه تنها آب از جوی رفته را بازمی گردانند بلکه آبروی برادر و خواهر مومن خود را نیز با این مهربانی باز می ستانند.

آبروی همانانی که به دلیل مشکلات مالی و جرائم غیرعمد و غیرکلاهبرداری دور از کانون پر مهر خانواده، در سیاهی سرد و سخت زندان، از پشت میله های زنگ زده به دنیا نگاه می کنند.

نخستین گلریزان با تعیین دیه 250 هزار تومانی

به جرات می توان ادعا کرد نخستین کسی که عملا توانست این اقدام خدا و خلق خدا پسندانه را اجرایی و دیگر مهربانان را در اجرای این نیک اندیشی سهیم کند، شهید اسدالله لاجوردی بود.

همویی که با وامداری از نام کریم و بزرگ بخشنده اهل بیت در شب های رمضان، نخستین جشن گلریزان برای آزادی مددجویان جرائم غیرعمد و غیرکلاهبردار در تالار اتاق بازرگانی کشور برگزار کرد.

رییس سازمان زندانهای وقت که خود درد کشیده زندان (زندان ساواک در سال 42) و درد زندانیان بی گناه را بخوبی لمس کرده بود، در سال 69 که مبلغ دیه هنوز در نظام جمهوری اسلامی مشخص نبود این آئین را ترتیب داد.

شهید لاجوردی پایه مبلغ دیه هر فرد را 250هزار تومان در نظر گرفت. حدود 55 میلیون تومان خیرین و 50 میلیون تومان نیز دولت وقت برای آزادی زندانیان غیرعمد کمک کرد.

از آن سال با تشکیل ستاد مردمی رسیدگی به امور دیه و کمک به زندانیان نیازمند هرساله در ماه رمضان در جای جای کشور آیین باشکوهی با همت ستاد دیه و کمک مردم و مسئولان برگزار می شود که مقام معظم رهبری همین امسال مبلغ 300 میلیون تومان، رییس جمهوری 250 میلیون تومان و روسای دو قوه مقننه و قضاییه هر کدام 50 میلیون تومان برای آزادی زندانیان نیازمند کمک کردند.

شب گلریزان در مازندران

شب گذشته جشن گلریزانی با همت ستاد دیه و با همراهی نیک اندیشان در تالار برق ساری برای آزادی 390 مددجوی جرائم غیرعمد و غیرکلاهبردار برگزار شد. بدهی این افراد که باید به طلبکاران پرداخت شود 67 میلیارد و 767 میلیون ریال است.

همه حضور داشتند از مسئولان عالی استان تا افراد عادی که فکر می کردند با کمک هرچند اندک خود می توانند در گره گشایی مشکلات این مددجویان موثر باشند.

بازار گرمی مجری برنامه توانست از پنج میلیون تومان، 15 میلیون تومان بسازد و از سه میلیون تومان هم 10 میلیون تومان. هر کس سعی می کرد به بهترین شکل در این جشن کمک کند از مدیر عامل ستاد دیه استان مازندران گرفته که یک لحظه نمی نشست و مدام در حال جمع آوری کمک خیرین بود تا سهیم شدن بخش های دیگر کمک به مددجویان مانند انجمن تعاون زندانیان و انجمن حمایت به ترتیب با کمک 150 و 100 میلیون ریالی.

هر چند 3میلیارد و 500 میلیون ریال در این جشن جمع اوری شد ولی با میزان نیاز 67 میلیارد ریالی برای ازادی مدجویان فاصله بسیار زیاد است .

راستی سهم من و شما از این کمک چقدر می تواند باشد؟ حالا انتخاب با من و توست؛ ببینیم آیا نشاندن گل لبخند روی دو کودک چقدر برای ما لذت بخش است؟ انتخاب ماست که با ذره ذره کمک های خود، آبروی پدری مهربان را که به دلیل مشکل مالی در کنج زندان است، به او بازگردانیم.

نکند دیر شود و همسایه آن پدر مهربان بفهمد که او این مدت را در زندان بوده و نکند دو فرزند این خانم به تنهایی در منزل روز را شب و شب را روز کنند.

انتهای پیام /

۳۱ خرداد ۱۳۹۵ ۱۱:۳۹
تعداد کلیک: ۲,۰۸۴

نظرات بینندگان

میانگین امتیاز کاربران: 0.0  (0 رای)

امتیاز:
نام فرستنده: *
پست الکترونیک:
نظر: *
 
تعداد کاراکتر باقیمانده: 500  


کلیه حقوق این وب سایت متعلق به ستاد دیه می باشد.